Dag 3 - Reis Negombo naar Sigiriya
26 juli 2017 - Sigiriya, Sri Lanka
Goede avond!
Vanmorgen zijn we vroeg opgestaan omdat we een flinke reis voor de boeg hadden. Na ontbeten te hebben, zijn we met onze backpack achterop en handbagage voorop op pad gegaan naar het busstation. We hebben veel taxichaffeurs af moeten wimpelen omdat het te voet goed te doen was.
We moesten bus 34 hebben richting Kurunegala. Deze vonden we meteen en we waren goed op tijd. De bus had ook nog eens airco wat mooi meegenomen was. Voor €4,- konden wij en onze backpacks zitten. Alles liep gesmeerd, maar toen kregen we autopech. Gelukkig duurde dit niet zo lang want we konden overstappen in een andere bus. Hierin moesten we helaas wel staan omdat alle plekken vol waren. Dit was een hele ervaring! We lagen nog net niet op de schoot bij de locals.
Eenmaal in Kurunegala aangekomen moesten we overstappen naar de bus richting Dambulla. Dit was een erg druk busstation en heel erg chaotisch. Uiteindelijk hadden we de bus gevonden en waren we net op tijd voordat hij vertrok. De buschaffeur reed erg hard en kon een cursus rustig remmen zeker gebruiken. In Sri Lanka kent het verkeer een paar regels. 1. Iedereen rijdt links. 2. Links heeft voorrang. En 3. Rechts inhalen. Of hier aan wordt voldaan is zeer de vraag. Degene die het snelste is en het meeste doordrukt krijgt voorrang. Toeteren zijn ze ook goed in, maar of dit positief bedoeld is of negatief, daar zijn we nog niet uit.. Na deze rit waren we best blij dat we in Dambulla waren.
Vanuit Dambulla reed een bus naar Sigiriya, maar omdat de school net uitwas en de bus uitpuilde met scholieren hebben we besloten om een tuktuk te pakken. Deze bracht ons naar ons hostel.
Tussendoor zijn we gestopt bij een kruidentuin. Hier stonden verschillende soorten kruiden die voor alle dingen hielpen die je je maar kon bedenken. Van veel haargroei, tot spataderen, van aambeien tot reuma en van acne tot afslanken. Na een rondleiding door de tuin kregen we een massage die heerlijk was! We hebben nog wat dingetjes gekocht om uit te proberen, maar hadden ons een beetje verkeken op de prijs. Hopenlijk helpt het, dan maakt het niet zo veel uit.
Toen we aankwamen bij ons hostel bleek dit een kamer te zijn bij een gezin thuis. De eigennaar heeft een eigen tuktuk en heeft ons meegenomen naar twee tempels en een meer. We moesten onze sarongs om omdat we jurkjes droegen. We hadden bloemen gekocht zodat we deze konden 'offeren' aan buddha. Helaas bleef het bij konden en hebben de aapjes deze afgepakt. Lina hield ze nog hoog in de lucht maar de aap sprong uit de boom en pakte deze af. Weg bloemen. Het uitzicht was prachtig. We keken uit over een prachtig landschap met heuvels en bomen. De tempel stond vol met buddhabeelden en was de moeite waard. Op de terugweg kwamen we weer apen tegen. Deze keer was Manon slachtoffer want de aap wilde haar sarong afpakken. Manon was in paniek en wilde al bijna haar sarong afgeven, toen een andere aap ons redde. Hij ging ruzie maken met de aap en het leek wel alsof hij zei; 'je mag niet zomaar spullen van iemand anders afpakken.' Dus de aap hield op en we konden verder lopen, de adrenaline gierde wel door ons lijf!
De tweede tempel lang in Dambulla en Lina mocht een stukje rijden in de tuktuk. Dat was een hele ervaring! Normaal moet je 5 jaar lang je rijbewijs hebben wil je in een ander land mogen rijden, maar nu mocht zij dat. Deze tempel was een gigantisch beeld van buddha, helemaal van goud.
Daarna zijn we nog naar het meer gereden waar we mooie foto's hebben kunnen maken. Locals waren zich hier aan het wassen en niet alleen zichzelf maar ook hun kleren. Heftig om te zien.
Toen ging de zon onder en zijn we terug gegaan naar het hostel, de vrouw van de eigenaar had voor ons gekookt en het was erg lekker!
Ineens viel de stroom uit en was er geen water meer. We waren bang dat we niet meer konden douchen, maar gelukkig ging na een half uurtje het licht weer aan! Dat was een geruststelling.
Nu gaan we lekker naar bed, morgen weer een nieuwe dag!
Bedankt en weltrusten!
Dikke kus van ons
Vanmorgen zijn we vroeg opgestaan omdat we een flinke reis voor de boeg hadden. Na ontbeten te hebben, zijn we met onze backpack achterop en handbagage voorop op pad gegaan naar het busstation. We hebben veel taxichaffeurs af moeten wimpelen omdat het te voet goed te doen was.
We moesten bus 34 hebben richting Kurunegala. Deze vonden we meteen en we waren goed op tijd. De bus had ook nog eens airco wat mooi meegenomen was. Voor €4,- konden wij en onze backpacks zitten. Alles liep gesmeerd, maar toen kregen we autopech. Gelukkig duurde dit niet zo lang want we konden overstappen in een andere bus. Hierin moesten we helaas wel staan omdat alle plekken vol waren. Dit was een hele ervaring! We lagen nog net niet op de schoot bij de locals.
Eenmaal in Kurunegala aangekomen moesten we overstappen naar de bus richting Dambulla. Dit was een erg druk busstation en heel erg chaotisch. Uiteindelijk hadden we de bus gevonden en waren we net op tijd voordat hij vertrok. De buschaffeur reed erg hard en kon een cursus rustig remmen zeker gebruiken. In Sri Lanka kent het verkeer een paar regels. 1. Iedereen rijdt links. 2. Links heeft voorrang. En 3. Rechts inhalen. Of hier aan wordt voldaan is zeer de vraag. Degene die het snelste is en het meeste doordrukt krijgt voorrang. Toeteren zijn ze ook goed in, maar of dit positief bedoeld is of negatief, daar zijn we nog niet uit.. Na deze rit waren we best blij dat we in Dambulla waren.
Vanuit Dambulla reed een bus naar Sigiriya, maar omdat de school net uitwas en de bus uitpuilde met scholieren hebben we besloten om een tuktuk te pakken. Deze bracht ons naar ons hostel.
Tussendoor zijn we gestopt bij een kruidentuin. Hier stonden verschillende soorten kruiden die voor alle dingen hielpen die je je maar kon bedenken. Van veel haargroei, tot spataderen, van aambeien tot reuma en van acne tot afslanken. Na een rondleiding door de tuin kregen we een massage die heerlijk was! We hebben nog wat dingetjes gekocht om uit te proberen, maar hadden ons een beetje verkeken op de prijs. Hopenlijk helpt het, dan maakt het niet zo veel uit.
Toen we aankwamen bij ons hostel bleek dit een kamer te zijn bij een gezin thuis. De eigennaar heeft een eigen tuktuk en heeft ons meegenomen naar twee tempels en een meer. We moesten onze sarongs om omdat we jurkjes droegen. We hadden bloemen gekocht zodat we deze konden 'offeren' aan buddha. Helaas bleef het bij konden en hebben de aapjes deze afgepakt. Lina hield ze nog hoog in de lucht maar de aap sprong uit de boom en pakte deze af. Weg bloemen. Het uitzicht was prachtig. We keken uit over een prachtig landschap met heuvels en bomen. De tempel stond vol met buddhabeelden en was de moeite waard. Op de terugweg kwamen we weer apen tegen. Deze keer was Manon slachtoffer want de aap wilde haar sarong afpakken. Manon was in paniek en wilde al bijna haar sarong afgeven, toen een andere aap ons redde. Hij ging ruzie maken met de aap en het leek wel alsof hij zei; 'je mag niet zomaar spullen van iemand anders afpakken.' Dus de aap hield op en we konden verder lopen, de adrenaline gierde wel door ons lijf!
De tweede tempel lang in Dambulla en Lina mocht een stukje rijden in de tuktuk. Dat was een hele ervaring! Normaal moet je 5 jaar lang je rijbewijs hebben wil je in een ander land mogen rijden, maar nu mocht zij dat. Deze tempel was een gigantisch beeld van buddha, helemaal van goud.
Daarna zijn we nog naar het meer gereden waar we mooie foto's hebben kunnen maken. Locals waren zich hier aan het wassen en niet alleen zichzelf maar ook hun kleren. Heftig om te zien.
Toen ging de zon onder en zijn we terug gegaan naar het hostel, de vrouw van de eigenaar had voor ons gekookt en het was erg lekker!
Ineens viel de stroom uit en was er geen water meer. We waren bang dat we niet meer konden douchen, maar gelukkig ging na een half uurtje het licht weer aan! Dat was een geruststelling.
Nu gaan we lekker naar bed, morgen weer een nieuwe dag!
Bedankt en weltrusten!
Dikke kus van ons
Kijk weer uit naar jullie volgende verhaal.
Meiden: blijven genieten en pas op jezelf (en je sarong...)
Fijne reis verder en we zien de verhalen weer tegemoet.
groetjes Bennie en Henny